Beste Yesim,
Op 13 september meldde je op Twitter dat je je per direct terugtrok als kandidaat-Kamerlid van D66.
Vier dagen later, gisteravond, liet je (pas) weer van je horen.
Valt wel mee hoor, van die vragen.
NRC-columnist Marcel van Roosmalen heeft ze al haarfijn beantwoord.
Ik citeer: “Dat ze zichzelf ook heeft aangeboden bij FVD en/of het CDA is voor iedereen die haar langer dan dertig seconden heeft gesproken niet vreemd. Ze wil ook graag een rol in ‘GTST’, een eigen talkshow, aan de desk bij ‘Boulevard’, is ook schrijver, kan zingen en voelt zich gepasseerd dat ze nog nooit in een pak bij ‘The Masked Singer’ heeft gezeten. Dat is het fijne van een gebrek aan zelfkennis: je wilt en kunt alles. De dag na een eenmalig optreden bij ‘Vandaag Inside’, waar ze vanaf de barkruk met alle aanwezigen ruzie maakte over niets, trof ik haar in het radiohuis. Ze was gevraagd door een radioprogramma, maar het kan ook zijn dat ze zichzelf had aangeboden, om te reflecteren op de bedreigingen die ze na dat optreden naar eigen zeggen had ontvangen. Ze was in een stemming van veel, meer en alles en vroeg me in de drie minuten dat we elkaar spraken voor een podcast hoe ze in contact kwam met de hoofdredactie van ‘NRC’ voor een column en of ik wilde spreken op een nog door haar te organiseren demonstratie op de Dam in Amsterdam.”
(Advertentie)
Niet lief natuurlijk van Van Roosmalen.
Ook niet grappig.
Eerder een luchtig opgeschreven diagnose van een psychiater.
Als ik jou was, zou ik trouwens nog even wachten met ‘je verhaal vertellen’.
Eerst onder een koude douche de lik- en slijmberichten van je vrienden waardoor je je nóg verder verliest in zelfbeklag van je af laten glijden, dan voor de spiegel gaan staan en je afvragen: wat heb ík verkeerd gedaan?
Bovendien: je hébt ‘je verhaal’ al een keer verteld.
Op 24 november 2016, in de Volkskrant.
(Advertentie)
“Vier jaar geleden, toen het CDA zei dat ze ‘kilometers moest maken’, is ze de partij gaan veroveren. Bestuurslid in Amsterdam, workshops gegeven, geflyerd, commissie vrouwennetwerk CDAV. Carrière, gezin, vrienden – alles moest wachten”, noteerde verslaggever Ariejan Korteweg.
En: “In een kleine twee uur doet ze haar verhaal. Soms even naar adem happend om te voorkomen dat ze hoofdpijn krijgt van de woede die ze al weken voelt. Hoe ze alle hindernissen nam. Hoe de afdeling Amsterdam haar kandidaat stelde, ze de persoonlijkheidsmeting overleefde, assessment, selectiecommissie en vertrouwenscommissie doorstond en ten slotte op gesprek kon bij het dagelijks bestuur. En toen belde Ruth Peetoom, voorzitter van het CDA. Nu hoor ik mijn plek op de lijst, dacht Candan. Ze kreeg een andere boodschap: we moeten je teleurstellen. ‘Het was alsof m’n familie met me breekt’, zegt ze. ‘Dit was mijn droom. Sinds dat bericht ben ik kapot. Ik ben de dupe van achterkamertjespolitiek’.”
Lang verhaal kort: slachtofferrol.
(Advertentie)
Genaaid.
Daarna volgde dus in 2018 je sollicitatie bij Forum voor Democratie.
De ‘selectie- en vertrouwenscommissie’ van FvD, die bestond uit Thierry Baudet, Henk Otten en Rob Rooken, wilde je wél op de lijst zetten.
Maar je werkte sinds januari 2017 als Public Affairs Manager bij Corendon en de directie van dat bedrijf verzette zich hevig tegen je eventuele kandidatuur voor FvD.
Ik heb begrepen dat met name grote baas Atilay Uslu, die twee jaar eerder de door jou bedachte lijst van ’50 meest invloedrijke Nederlanders van Turkse origine’ aanvoerde, niet wilde dat een gezicht van zijn bedrijf met Baudet cs. geassocieerd werd.
En dat je vriendelijk verzocht werd je terug te trekken als kandidaat.
Of de familie Uslu vervolgens een ereschuld voelde voor het frustreren van jouw politieke ambities en Atilay’s zus Gunu (thans D66-staatssecretaris van Cultuur en Media) daarom nu als goedmakertje een lobby voor je startte bij Rob Jetten, die nieuwe partijleider van D66?
(Advertentie)
Dat vertelt het verhaal niet.
Maar dat gaat ‘jouw verhaal’ vast ook niet vertellen.
Jou een beetje kennende denk ik dat je ook weer niet zo dom bent dat je het net als destijds bij het CDA gooit op ‘achterkamertjespolitiek’ en het gevoel ‘alsof je familie met je brak’.
Of ik dan misschien geloof dat je mijn advies opvolgt en na een koude douche de lik- en slijmberichten van je vrienden van je afspoelt, voor de spiegel gaan staan en je afvraagt wat je zélf verkeerd hebt gedaan?
Natuurlijk niet.
Ik geloof alleen dat deel waar je voor de spiegel gaat staan.
En daarna speel je de discriminatiekaart.
Of: vrouwenhaat.
Al sluit ik de klassieker ‘schuld van Geenstijl’ ook niet uit…
Groet,
JanD
PS. Cadeautje!
UPDATE Hé, er verscheen op 15 september géén ‘column’ van je op RTLNieuws.nl. Permanente ban of even in de luwte nu je D66-politicus blijkt te zijn?
Disclaimer Het ‘Briefje van Jan’ en de ’99 woorden’ zijn gratis te lezen. Eventuele donaties (vaste via Backme, incidentele via Bunq) lever ik, ter vermijding van de mattenklopper, onmiddellijk in bij mevrouw Dijkgraaf.
