Meneer Van Baarle,
Toen ik gistermiddag thuis kwam van een wandeling met mijn buurman, psychiater Kees, en we de oprit opstapten om nog even een bakkie te doen, kwam net de postbode aangereden op zijn elektrische driewieler.
“Goedemiddag! Een beetje strafport, wat blauwe enveloppen en de kandidatenlijsten”, riep hij vrolijk. “Alsjeblieft!”
Nadat ik de koffie én een welverdiend stuk oranjekoek op tafel had gezet werd psychiater Kees gebeld door een oud-patiënt.
“Mijn beste klant van vroeger, Jan. Een mythomaan met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Moet ik even opnemen. Kwartiertje!”
“Tuurlijk, geen probleem.”
Dat kwartier bood mij de gelegenheid de betekenis van ‘mythomaan’ te googelen én de envelop van de gemeente open te maken.
(Advertentie)
Toen Kees terug was (“Zijn wereld dreigt in te storten, dus ik moest ‘m even moed inpraten”), besloot ik hem aan een testje te onderwerpen, waarbij mijn fotografisch geheugen me goed van pas kwam.
Vinden wij leuk, elkaar een beetje intellectueel uitdagen.
“Kees”, zei ik, “Ik ga jou 42 namen noemen en zodra jij weet wat het verband is, roep je ‘Stop!’ en geef je je antwoord. Als je het na één naam weet, krijg je 420 euro van me, na twee namen 410 euro, na drie 400, enzovoorts. Raad je na de 42ste naam nog niet, dan krijg ik 10 euro van jou.”
“Brand los!”
Dus daar ging ik: “Doğukan Ergin.”
“Bij één naam kan ik nooit een verband raden, natuurlijk.”
“Ik ga door. Ismail El Abassi. Aalâa Alrubey. Emel Gün. Yıldırım Usta.”
“Stop! Zijn het voetballers van Ajax of Fortuna Sittard?”
(Advertentie)
“Nee. Voor 360 euro: Abdul Maroof. Yaw Mac-Intosch. Mehmet Safranti. Can Bayrakçı. Ibrahim Ghazi. Selim Özçelik. Ahmet Kaya.”
“Nee, nog geen idee.”
“Ayse Konuksever-Tekin. Omar Fkihi. Tahsin Çetinkaya. Erdogan Şahin. Cemil Kahramanoğlu. Caner Kaplan. Celil Tan. Furkan Kondu. İskender Şimşek.”
“Stop! Tennistrainers?”
“Nope. Funda Ileri. Hassan Buyatui. Nizaam Muradin. Ilker Delener. Safa Sodirijo. Aysel Agırbaş-Tan. Ramazan Özcan.”
“Stop! Columnisten van het Algemeen Dagblad? Ik heb die krant sinds die Hans Nijenhuis de boel daar verziekt heeft opgezegd, dus ik gok maar wat, hoor. Hoeveel kan ik nog winnen?”
“En verkeerd. 140 euro. Juzoef Tangali. Ramzy Othman. Ahmet Yıldırım. Naoufal Akhatab. Mounir Ben Touhami. Mustafa Bal. Şebnem Pancar. Salih Akça. Şeyda Dokgöz. Nur Icar. Sheher Khan. Nog niet?”
“Nee, dan riep ik wel ‘Stop’.”
(Advertentie)
“De laatste drie dan. Mahmut Sungur. Süleyman Koyuncu. En tenslotte: Faouzi Achbar.”
Kees keek me aan met de meest onnozele blik die ik ooit van hem gezien had.
“Al sla je me dood!”
“Ik niet. Zal ik het maar zeggen dan?”
“Graag!”
“Het is de kandidatenlijst van de politieke tak van de vijfde colonne, van DENK. De partij die er volgende week van gaat profiteren dat Frans Timmermans weigert om met die leus ‘From the river to the sea’ op te roepen tot het vernietigen van alle Joden en die zo wat GroenLinks-extremisten wegtrekt bij de partij van Timmermans. De zogenaamde helper whiteys. DENK staat op vier zetels in de peilingen, maar dat worden er absoluut meer volgende week.”
“Je weet dat ik Jood ben, Jan?”
(Advertentie)
“Ja, natuurlijk! Vandaar ook mijn: ‘Ik niet’ toen je zei: ‘Al sla je me dood!’ Maar jullie staan er niet alleen voor. Laat dat je tot troost zijn. Na de Joden moeten ook de christenen en de ongelovigen er aan geloven.”
“Ben je nu aan het overdrijven of ben je echt zo somber?”
“Beste Kees, het zou zomaar kunnen dat ik volgende week op iemand van lijst 4 ga stemmen.”
“Lijst 4?”
Ik schoof psychiater Kees de kandidatenlijst toe en wees naar lijst 4.
“PVV?”
“Als het al niet te laat is. Zelfs Rob Hoogland van De Telegraaf, die volgens mij al eeuwen VVD stemt, schrijft vandaag in navolging van Arthur van Amerongen: ‘Het is geen vijfde colonne meer, maar een bezettingsleger in wording’. Zou me niks verbazen als ome Rob ook op z’n ouwe dag nog verkast naar Wilders.”
Ik moet u trouwens wel prijzen met die kandidatenlijst, meneer Van Baarle.
GroenLinks (en nu GroenLinks-PvdA) maken met die Kauthar van de Moslimbroederschap en D66 met de zus van die veroordeelde Hofstadgroep-terroriste lángzaam duidelijk welke kant ze willen dat Nederland op gaat.
(Advertentie)
U bent tenminste eerlijk over uw intenties.
From the river to the sea…
Toen bij psychiater Kees was ingedaald wat de boodschap achter de kandidatenlijst van DENK nu eigenlijk is voor autochtone Nederlanders, zei hij “Ik moet nodig een borrel, Jan!”
Dus ik schonk ons een Berenburg in.
“Proost, Kees.”
“Proost. Nu het nog kan.”
Psychiater Kees en ik zijn oude mannen, meneer Van Baarle.
Het zal onze tijd wel duren.
Maar we vinden het zo erg voor onze kinderen en kleinkinderen wat zich ook in Nederland aan het voltrekken is.
Áls we volgende week op lijst 4 stemmen, doen we het voor hen.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Bijpassende kleding is wel zo fraai. En dan dit nog voor de ogen.
Het ‘Briefje van Jan’ en de ’99 woorden’ zijn gratis te lezen. Wil je desondanks doneren, dan kan dat via Backme of Bunq. Kopen via mijn Amazon-link is ook top!
