Beste Richard,
Gisteren stuurde een hotshot van PostNL in Rotterdam mij via Twitter een bericht.
Ene Hans Gijswijt.
Wat jij daar mee te maken hebt?
Kom ik nog op!
Hans is meestal nogal lang van stof.
Die kan gerust 395 woorden tikken over leveringsproblemen van een nieuwe accu voor zijn vorig jaar aangeschafte e-bike.
Geloof je me niet?
Tel ze maar na dan.
“Sinds begin december staat mijn e-bike al bij de fietsenmaker. Het probleem deed zich voor dat ie niet ‘aan’ ging, waardoor ik niet langer over een e-bike beschikte, maar over een gewone fiets. Waar het ‘m in zat, zelfs mijn fietsenmakertje stond voor een raadsel. Hij nam contact op met de fabrikant, die blijkbaar heel moeilijk deed over kabeltjes en displays. Zal allemaal wel, maar daar heb je als consument gewoon wel last van, dat onderlinge gekibbel.
Hij zei al, toen de Kerstdagen naderden: “Dat gaat zeker tot in het nieuwe jaar duren, let maar op.” Lekker dan. Wél kreeg ik van hem de beschikking over een leen-e-bike. Weliswaar inferieur aan wat ik heb, of eigenlijk had, maar goed, als dat ding me elke dag naar PostNL zou brengen, totdat het gezever voorbij is, dan mot dat maar, dacht ik nog.”
Dat zijn er 141.
“Het is inmiddels 23 januari. Dat is inderdaad, als voorspeld, ‘in het nieuwe jaar’. Maar toch al wat al te ver ‘in het nieuwe jaar’. Anderhalve maand niet op je eigen fiets kunnen rijden, ik vind het best lang. Wel, vanochtend wilde ik dus maar eens na gaan vragen bij het fietsenmakertje, hoe het ermee stond. Wat denkt u? Ja hoor, zelfde probleem: ook de leenfiets ging niet ‘aan’. U zult ongetwijfeld begrijpen dat ik wederom de Heer aan ging roepen, niet in de meest flatteuze termen. Zelfs op weg naar het fietsenmakertje, op de leen-e-bike, die nu een gewone fiets was geworden, liet ik Hem niet met rust.”
Plus 109.
“Bij aankomst meldde het fietsenmakertje, nog voordat ik mij bediend had van krachttermen, dat mijn fiets morgen óf overmorgen toch écht gerepareerd zal zijn. “Nou, dat is mooi. Eindelijk! Maar nu het volgende, déze leen-e-bike heeft hetzelfde probleem. Hij wil niet aan!”. Het fietsenmakertje haalde de accu eruit, verving hem door een andere en voilà, hij deed het weer. “De accu is zo te zien niet goed meer”. Aha. Het allervervelendst is dat zulke irritante problemen zich vanzelfsprekend altijd op maandag voordoen, een dag waarop veel winkels hier in Rotterdam althans, pas om 12 uur hun deuren openen. Waardoor mijn hele vrijemaandagschema in de war gestuurd is. Zojuist, toen ik een blik op de klok wierp en onaangenaam verrast werd door het waargenomen tijdstip, heb ik Hem, de niet-bestaande Onzichtbare in de Hemelen, dus nogmaals -en hopelijk voor het laatst vandaag- een aantal onbetamelijkheden toegevoegd.”
Plus nog eens 145.
Maakt samen 395 woorden.
Ik denk bij dat soort essays altijd: Jezus man, zoek een hobby.
Verschoon je beddengoed een keer extra.
Ga reggaeplaatjes draaien.
Kook een lekkere curry voor je vrouwtje.
Wat jij hier mee te maken hebt?
Ik zei toch: “Kom ik op”.
Eerst nog even zijn Twitter-naam.
Die luidt: ‘@hansjepansje’.
Voor het deel van zijn Facebook-volgers dat de kleuterschool heeft gemist, schrijft hij zijn naam op dat social media-podium zelfs voluit.
‘Hans Gijswijt (Hansjepansje Kevertje)’.
Eigenlijk weet je dan genoeg, bij een vent van boven de twaalf.
Maar ik heb van mijn moeder geleerd dat je mensen niet moet afrekenen op hun voorkeur voor zelfgekozen infantiele koosnaampjes (of op het feit dat ze nogal lang van stof zijn).
Dus ik opende het Twitter-bericht van die Hansjepansje Kevertje toch maar.
En toen kwam jij in beeld.
Want wat schreef Hansjepansje Kevertje?
“Morgen maar weer een Briefje, Jan Dijkgraaf, iets over ‘ja maar Wilders dan met voorbedrukte aangiftes’, je boek over hem nog eens promoten, insinueren dat ie monddood gemaakt wordt door Het Bestuur/Het Kartel, maar vooral, dat het niet klopt en dat het niet eerlijk is.”
En nu moet je me even helpen met begrijpend lezen, want zoals je weet heb ik wat autistische trekjes.
Vergis ik me nou, Ries, of proef ik daar een héél klein beetje cynisme bij Hansjepansje Kevertje?
Is Hansjepansje Kevertje van mening dat ik te veel aandacht besteed aan jouw strafzaak?
Bedoelt Hansjepansje Kevertje dat ik ten onrechte regelmatig mijn afkeer blijf uitspreken over de rol van burgemeesters, politietoppen en moskeebestuurders bij het politieke proces tegen Geert Wilders?
Vindt Hansjepansje Kevertje het een grof schandaal dat ik als uitgever van boeken de boeken die ik uitgeef ook promoot?
Bedoelt hij dat ik ooit zou hebben geïnsinueerd dat jij monddood wordt gemaakt door de zittende macht? (en kent hij dan echt het verschil niet tussen ‘monddood maken’ en ‘vleugellam maken’?)
Was hij bang dat ik, nu een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 22 maanden en een beroepsverbod van vier jaar tegen je is geëist, zou gaan schrijven dat dat buitenproportioneel is voor gedragingen waaraan werkelijk iedere politicus van klein tot Rutte zich schuldig maakt, maar dan iets minder openlijk dan jij het deed?
Ik denk dat Hansepansje Kevertje dat inderdaad allemaal vindt en bedoelt.
Maar Hansjepansje Kevertje is dan ook een stuk wijzer en beter ingevoerd dan ik.
Als ik de donatiewebsite ‘Whydonate’ althans mag geloven.
Daar staat dat namelijk dat Hansjepansje Kevertje (onder zijn grotemensennaam Hans Gijswijt) een blog bijhoudt met als titel ‘Uw Dagelijkse Portie Gezond Verstand’.
Ik ging op zoek naar dat blog, want nooit te oud om te leren, nietwaar.
Wat denk je?
Nergens te vinden!
Batterij stuk, denk ik.
Nou pik, hopelijk maakt Peter Plasman maandag gehakt van het verhaal van het Openbaar Ministerie.
Des te beter verkoopt je boek 😉
Groet,
JanD
PS. Cadeautje gevonden bij Bol! Voor als je het allemaal een beetje van je af wilt schrijven als je onverhoopt tijd te zijner tijd toch op water en brood moet.
Disclaimer Het ‘Briefje van Jan’ en de ’99 woorden’ hangen goddank niet aan de subsidietiet. Eventuele donaties (via Backme) worden zeer gewaardeerd.
